จากโปรแกรมเมอร์ สู่เกษตรกร Smart Farmer

จากโปรแกรมเมอร์ สู่เกษตรกร Smart Farmer

ข้อมูลล่าสุดของสำนักงานการปฏิรูปที่ดินเพื่อเกษตรกรรม (ส.ป.ก.) กล่าวว่า วิกฤตที่กำลังจะเกิดขึ้นในอีก 10-20 ปีข้างหน้าคือเกษตรกรไทยจะไม่เหลืออีกแล้ว ขณะที่ลูกค้าปัจจุบันของธนาคารเพื่อการเกษตรและสหกรณ์ (ธกส.) ก็มีค่าอายุเฉลี่ยที่ 55 ปี สัญญาณเหล่านี้กำลังบ่งชี้ว่าแทบไม่มีคนรุ่นใหม่หลงเหลืออยู่ในภาคการเกษตร แต่เมื่อมองไปที่ข้อมูลเรื่องอาหารของโลกโดยสำนักงานกองทุนสนับสนุนการวิจัย (สกว.) จะพบว่า อนาคต ความต้องการอาหารของประชากรโลกจะเพิ่มมากขึ้นอีกหลายเท่าตัว และผู้คนจะหันมาใส่ใจการผลิตทางการเกษตรที่เน้นเรื่องการเป็นมิตรต่อสิ่งแวดล้อมมากขึ้น แล้วประเทศไทย หนึ่งในประเทศที่ขึ้นชื่อว่าเป็นผู้ผลิตอาหารป้อนโลกควรปรับตัวอย่างไร ให้ยังคงเป็นประเทศเกษตรกรรมที่ผลิตอาหารเลี้ยงประชากรในประเทศได้อย่างเพียงพอ และคาดหมายว่าจะเป็นแหล่งอาหารที่มีศักยภาพของโลกได้



Smart Farming หรือการผลิตโดยลดต้นทุนทั้งกระบวนการผลิต เพิ่มผลผลิต และสร้างมาตรฐานเพื่อควบคุมคุณภาพ โดยใช้เครื่องจักรและเทคโนโลยีมาเป็นส่วนช่วย อาจเป็นอีกหนึ่งทางออกที่น่าสนใจและเป็นอนาคตที่ภาคการเกษตรไทยไม่อาจมองข้าม คุณอ๊อบ-ณัฐชัย และคุณอาร์ต-ธีรภัทร อึ๊งศรีวงศ์ คือ 2 พี่น้องคนรุ่นใหม่แห่ง Deva Farm ที่เลือกนำหลักคิดดังว่ามาประยุกต์ใช้ในการทำฟาร์มฮอปส์ (Hops) โดยตัดสินใจหันหลังให้กับบริษัทผลิตซอฟต์แวร์และแอพพลิเคชั่นสำหรับโทรศัพท์มือถือที่ดำเนินกิจการมาราว 13 ปีเป็นการถาวร เพื่อออกสตาร์ทงานใหม่ในฐานะฟาร์มเมอร์ปลูกฮอปส์ หนึ่งในวัตถุดิบสำคัญในการทำคราฟท์เบียร์เป็นแห่งแรกในเมืองไทยที่อ.ปากเกร็ด จ.นนทบุรี โดยเรียนรู้การปลูกฮอปส์ด้วยตัวเองจากอินเทอร์เน็ต บวกกับนำองค์ความรู้ด้านเทคโนโลยีและซอฟต์แวร์ที่มีมาใช้ในการเพาะปลูกได้อย่างมีประสิทธิผล เกิดเป็นจุดเริ่มต้นของ Smart Farming บนที่ดินทำกินในประเทศที่น่าจับตา

ก่อนจะมีคำว่าสตาร์ทอัพ ผมทำบริษัทผลิตซอฟต์แวร์และแอพพลิเคชั่นสำหรับโทรศัพท์มือถือมาตั้งแต่ปี 2002 เช่น Nokia รุ่นแรกๆ ที่มีกล้องถ่ายรูป ทำระบบภาษาไทย ทำโปรแกรมส่ง SMS ฯลฯ เราเป็นบริษัทแรกๆ ในประเทศไทยที่ทำแอพพลิเคชั่นเกี่ยวกับโทรศัพท์มือถือ พอทำมาได้ 8 ปี บริษัทดีแทคก็มาเทคโอเวอร์ โดยแบ่งกันถือหุ้นคนละครึ่ง จากนั้นก็ทำบริษัทนี้ต่อมาจนถึงปี 2015 ก็หยุดทำ เบ็ดเสร็จทำบริษัทมาราว 13 ปี จากนั้นตลาดมือถือเริ่มอิ่มตัวแล้ว เริ่มมีสมาร์ทโฟนมากขึ้น ไอโฟน ซึ่งสามารถโหลดแอพพลิเคชั่นฟรีได้เต็มไปหมด เราเลยทำตลาดได้ยากขึ้น คนที่ทำรายได้จากแอพพลิเคชั่นได้เหลือน้อยมาก ผู้ถือหุ้นทั้ง 2 ฝ่ายเลยตัดสินในยุติบริษัทและปิดไปเมื่อราวกลางปีที่ผ่านมา

อย่างที่ผมทำ ผมมองว่ามันเป็นกึ่งๆ Automated Farming มากกว่า คือเราไม่ต้องทำอะไรเกี่ยวกับงานรูทีน เช่น รดน้ำ ใส่ปุ๋ย ควบคุมความชื้นและแสง ฯลฯ เพราะเราตั้งค่าโปรแกรมไว้ได้ ปล่อยให้ระบบทำอัตโนมัติได้ ซึ่งจะเที่ยงตรงแม่นยำกว่าคนทำ ที่ฟาร์มจะมี Weather Station ต่างๆ คอยวัดระดับน้ำฝนและแรงลม เราก็เอาใส่โปรแกรมได้ว่าถ้าวันนี้ฝนตก เราก็ไม่ต้องรดน้ำ หรือถ้ามีพยากรณ์อากาศว่าอีก 2 วันฝนจะตก แล้วปกติต้องรดน้ำตอนเย็น ก็ไม่ต้องรด เป็นการประหยัดค่าน้ำไปด้วยในตัว รวมถึงว่าถ้ารดน้ำเยอะไปมันก็จะเน่า มีเชื้อโรค ไม่ดี เรารับข้อมูลจาก Weather Station ต่างๆ แล้วก็มาคำนวณว่าต้องทำอะไรอย่างไรบ้าง เราเขียนโปรแกรมต่างๆ โดยดึงข้อมูลจากหลายๆ ที่ เช่น กรมอุตุนิยมวิทยา ข้อมูลเครื่องวัดแรงลม ฯลฯ แล้วผสมผสานกันเพื่อให้ได้ข้อมูลที่ต้องการ

เมื่อไม่มีพื้นฐานด้านการเกษตร เก็บเกี่ยวองค์ความรู้ใหม่ๆ ทั้งด้านเทคโนโลยีและการทำฟาร์มมาจากไหน 
หลักๆ คือการเรียนรู้ด้วยตัวเองจากอินเทอร์เน็ต เพราะมีข้อมูลเยอะมากและไม่จำกัด เราหาได้เรื่อยๆ อยากรู้อะไรก็เสิร์ชได้ แล้วก็นำมาทดลองเอง นอกจากนั้นก็ศึกษาจากหนังสือทั้งในและต่างประเทศ แต่จะเป็นหนังสือต่างประเทศมากกว่า เพราะหนังสือในประเทศที่พูดถึงการปลูกพืชผักแบบสมัยใหม่ไม่ค่อยอัพเดทและมีให้อ่านน้อย และมักพูดถึงการทำฟาร์มในสเกลใหญ่ แต่ฟาร์มของเราสเกลไม่ใหญ่มาก ข้อมูลอีกส่วนหนึ่งได้จากกรมวิชาการเกษตร พอมีปัญหาเรื่องข้อมูล ก็จะไปติดต่อสอบถามที่นั่น เขาก็จะให้คำแนะนำต่างๆ ทั้งวิธีการแก้เรื่องโรค แมลงศัตรูพืช ฯลฯ นักวิจัยจากกรมวิชาการเกษตรก็เคยมาช่วยดูและให้คำแนะนำกับฟาร์มของเรา 2-3 รอบแล้ว นอกจากนี้ผมก็ไปเรียนตามคอร์สต่างๆ ที่สอนปลูกผัก ซึ่งปัจจุบันมีค่อนข้างเยอะ ประมาณ 20-30 เจ้า ทำให้ได้ความรู้และข้อมูลอะไรใหม่ๆ มาพอสมควรเลย

ที่มา: Smarfarmdiy.com

ที่มา: Tcdc.co.th